Bouwactiviteiten kan men opsplitsen in twee grote delen. Enerzijds de 'burgerlijke bouw' en de 'utiliteitsbouw' en anderzijds 'Grond- Water- en Wegenbouw' (ook wel genoemd infrastructuurbouw). De burgerlijke en de utiliteitsbouw zijn voornamelijk bouwwerken voor wonen, werken en recreatie. Infrastructuurwerken zijn voornamelijk bouwwerken nodig voor infrastructuur zoals wegen, bruggen, viaducten en waterbouw. Voor het uitvoeren van bouwwerken werkt men met een bepaalde bouwmethode. De keuze voor deze bouwmethode wordt meestal al gemaakt bij het ontwerp, maar deze kan tijdens de uitvoeringsfase nog worden bijgestuurd en aangepast. We focusen ons hier voornamelijk op de uitvoeringsmethoden die bij de burgerlijke bouwkunde en de utiliteitsbouw worden aangewend.

De stapelbouw wordt ook wel de 'traditionele bouw' genoemd. Hierbij wordt de dragende structuur uitgevoerd in metselwerk. Hiervoor worden blokken in baksteen, kalkzandsteen, cellenbeton... gebruikt. Voor de vloeren worden systeemvloeren (met vulstenen in polystyreen, gebakken aarde, beton...), kanaalvloeren, breedplaatvloeren of ter plaatse gestorte betonvloeren gebruikt. Bij de stapelbouw worden beperkt gebruik gemaakt van prefabonderdelen en wordt veel arbeid op de bouwplaats verricht.

Bij gietbouw worden de dragende betonwanden ter plaatse gestort. Voor de vloeren kan men een betonvloersyssteem gebruiken. Als de wanden en de bovenliggende vloer in één keer wordt gestort gebruikt men een daarvoor een zogenaamde tunnelbekisting. De leidingen voor de technische installaties, zoals elektra en afvoerleidingen, worden meestal ingestort. De betonnen wanden en vloeren zijn hierbij het skelet of de dragende structuur. De buitenwanden in metselwerk of een ander bekledingsmateriaal worden daarna aangebracht en voorzien van de nodige vensters, deuren en poorten. Deze bouwmethode is alleen geschikt voor grotere series en wordt voornamelijk toegepast in de woningbouw. Bij de uitvoering is vrij zwaar materieel nodig voor het plaatsen van de bekistingsstemen.

Bij montagebouw werkt men in hoofdzaak met betonnen prefabelementen. De elementen worden in een betonfabriek op maat vervaardigd en op de bouw gemonteerd.

Voor de grootte van de prefabelementen is men afhankelijk van de vervoersmogelijkheden. Voor het in het werk brengen van de betonnen elementen is zwaar materieel nodig.

Bij de montage kennen we de natte en de droge methode. Bij de natte methode worden verbindingen gemaakt door het aanstorten van de verbindingen. Bij de droge methode worden de verbindingen gemaakt door middel van lassen en bouten.

Skeletbouw kan men in verschillende materialen uitvoeren: in beton, in staal, in hout. Men spreekt dan respectievelijk van: een betonskelet (betonskeletbouw), een staalskelet (staalskeletbouw), een houtskelet (houtskeletbouw).

Zowel het staalskelet als het betonskelet wordt op maat gemaakt in een constructiebedrijf. Respectievelijk een staalconstructiebedrijf en een betonconstructiebedrijf. Daarna worden de manipuleerbare onderdelen naar de bouwplaats vervoerd. Daar worden de staal- en de betonnen constructie-onderdelen geassembleerd en verankerd aan de fundering. Voor de vloeren kan men net als bij stapelbouw gebruik maken van diverse systemen. Als er grote overspanningen zijn wordt wel vaak gebruik gemaakt van betonnen kanaalplaatvloeren. De wanden hebben geen dragende functie en kunnen worden uitgevoerd in stapel- of systeembouw.